Over omdenken gesproken.
Heb je er weleens bij stilgestaan dat veel van onze waarden en normen niet “echt van onszelf” zijn, maar vooral cultureel bepaald? Dat besef werd me heel duidelijk tijdens de 13 jaar dat ik in Mozambique heb gewoond.
In Mozambique is het bijvoorbeeld heel normaal om, nadat je hebt gegeten in een restaurant, het overgebleven eten mee naar huis te nemen. Een simpele vraag: “Kun je het inpakken, alstublieft?” Geen schaamte, gewoon logisch – het eten is immers betaald, dus waarom zou je het laten weggooien?
In Nederland zie ik mensen liever ongemakkelijk hun bord leegeten dan om een doggybag vragen. Misschien voelt het ‘te armoedig’? Of gaat het om de schijn ophouden? En dan wel de zakjes suiker of honing stiekem in je tas stoppen voor thuis.
Voor mij is het nu heel vanzelfsprekend om te vragen om een take-away. Het eten is betaald, dus waarom zou ik me schamen? So what? Boeien.
Mijn tijd in Mozambique heeft me geleerd om kritisch te kijken naar de normen die ik als “normaal” beschouw. Hoeveel daarvan zijn écht van mijzelf, en hoeveel komen voort uit de cultuur waarin ik ben opgegroeid?
Hoe ga jij om met waarden en normen die vooral cultureel bepaald zijn?
#WaardenEnNormen #Doggybag #Moeitelooslevenenwerken #CulturalAwareness #Bewustwording #Mozambique #Coaching