Een sessie met Aaltje, moeder van 3
Aaltje ervaart alsof ze de volledige verantwoordelijkheid draagt voor het gezin en huishouden, terwijl ze daarnaast ook nog eens vier dagen per week werkt. Haar man is veel weg voor zijn werk en is thuis vaak moe, zit veel op zijn telefoon of gaat naar de sportschool. Hij helpt zelden met de kinderen of in het huis, wat bij Janet frustratie en boosheid veroorzaakt.
Tijdens de sessie gebruikten we de vier vragen van Byron Katie om Janet’s overtuiging ‘ik moet altijd alles alleen doen’ te onderzoeken:
- Is het waar dat je er helemaal alleen voor staat?
Janet: “Ja, dat is toch wel duidelijk…”
- Kun je zeker weten dat het waar is? Moet je echt alles alleen doen?
Janet: “Nou, ik weet het eigenlijk niet helemaal zeker. Ik vraag hem niet altijd om te helpen omdat ik hem wil ontzien als hij zo moe thuiskomt. En er zijn ook wel anderen die ons helpen.”
- Hoe reageer je als je deze gedachte gelooft?
Janet: “Ik voel me super eenzaam en verdrietig. Ik doe kortaf tegen de kinderen en boos tegen mijn man. Een normaal gesprek over het verdelen van taken of leuke activiteiten met de kinderen komt er dan niet van.”
- Wie zou je zijn zonder deze gedachte?
Janet: “Dan ben ik een stuk gezelliger voor de kinderen en aardiger voor mijn man. Ik zou om hulp vragen en het gesprek weer aangaan zonder verwijten. Ik denk dat het geen onwil van hem is, hij ziet gewoon niet altijd wat er nog moet gebeuren en ik ben soms heel snel.”
De keerzijde van de medaille:
Vervolgens keerden we Janet’s overtuiging om naar het tegenovergestelde: “Ik sta er niet alleen voor.” We zochten samen bewijzen die deze nieuwe gedachte ondersteunen:
- Janet heeft een huishoudelijke hulp die een middag per week schoonmaakt.
- Haar man boekt de vakanties en is dan erg gezellig.
- Hij vindt het ook leuk om op zaterdag de boodschappen te doen.
- Janet heeft steun van haar schoonmoeder, die de kinderen drie keer per week ophaalt en dan voor hen kookt.
De kracht van transformatie
Door haar overtuiging te onderzoeken en alternatieve perspectieven te verkennen, ervoer Janet meer compassie voor zichzelf en voor haar man. Daardoor kon ze weer open en eerlijk communiceren.